یزدفردا :ورزش > لیگ برتر - گفت و گویی خواندنی با دکتر ژلکو میاچ ؛ مغز متفکر تیم های علی دایی .

سعید اکبری ؛ غزال زیاری :می گوید دایی یک مبارز است ، یک جنگجو و مدام این جمله را تکرار می کند؛« Daei is a fighter» او ژلکو میاچ است ؛ دکتر ژلکو میاچ کروات که در مقام دستیار دایی این جمله را می گوید. مربی راه آهن در گفت و گویی با خبرآنلاین هم از دایی برای مان می گوید و هم از تومیسلاو ایویچ

سال قبل ، سالی پر هیاهو را در پرسپولیس داشتید و حالا تجربه راه آهن. قطعا خیلی شرایط تان فرق دارد!

قطعا در راه آهن فشار کمتر از پرسپولیس است. در پرسپولیس همیشه باید با این تیم به جام قهرمانی و موفقیت آسیایی رسید ولی این فشار در راه آهن وجود ندارد و در اینجا فشار کمتر است. در طول این مدت من مشکل جسمی داشتم.در طول مدت حضورمان در پرسپولیس دایی استرس و فشار زیادی را متحمل می شد و مشکلاتی هم با روسای باشگاه داشت ولی الان در راه آهن شرایط متفاوت است و ما لذت می بریم. امیدواریم که در اینجا نتیجه خوبی بگیریم و همین که تیم مان در میانه های جدول قرار دارد، یعنی شرایط خوبی است

مشکل جسمی داشتید؟

از نظر گردش خون با مشکلاتی مواجه شده بودم. مدام فشارم بالا بود و این ناشی از استرسی بود که تحمل می کردم

* در پرسپولیس فصل سختی را سپری کردید ولی در نهایت فصل را با یک جام به پایان بردید

مربی ها در ورزش همیشه امید دارند که جام ببرند. وقتی در تیم بزرگی مثل پرسپولیس می کردیم و وقتی سپاهان با 10 یا 11 امتیاز بیشتر از ما در رده های بالاتری قرار داشت؛ فهمیدیم که غیرممکن است که بتوانیم به قهرمانی برسیم. شرایطمان در لیگ قهرمانان آسیا هم به همین ترتیب بود. به همین خاطر زمانی که مطمئن شدیم که قهرمانی مان در لیگ برتر و آسیا تقریبا غیرممکن است، روی جام حذفی تمرکز کردیم و خوشبختانه قهرمان هم شدیم. این حداکثر خواسته ما بود؛ چون می دانستیم که حتی با قرار گرفتن در رده چهارم جدول هم به آسیا می رفتیم

*پس خیلی زود از رقابت با سپاهان ناامید شده بودید؟

از نتیجه ای که در پایان فصل در لیگ برای مان حاصل شد ، راضی بودیم. باید صادق می بودیم که سپاهان واقعا تیم برتری بود و درنهایت هم قهرمان شد. البته تیم های بالایی ما یعنی ذوب آهن و استقلال هم تقریبا در یک سطح بودند.

*اما قرار گرفتن پایین تر از استقلال...

ما بهترین تیم را نداشتیم. پارسال پرسپولیس در سطح استقلال و ذوب آهن بود ولی باید بپذیریم که در سطح سپاهان نبودیم.ولی این فصل می بینیم که پرسپولیس بهتر از سال قبل است.بازیکنانی که سال قبل بهترین بازیکنان ما بودند، الان روی نیمکت ذخیره های پرسپولیس می نشینند..بازیکنانی مثل هاشمیان و رضا محمد و و.... پرسپولیس امسال با پرسپولیس پارسال قابل مقایسه نیست.

*به نظر شما چرا پرسپولیس امسال نتیجه نمی گیرد؟

نمی دانم. چون من آنجا نیستم و در جریان کارها و دلایل ناکامی آنها نیستم.گاهی وقتها شرایط این طور است که حتی با بازیکنان خوب، تیم خوب نمی شود.

*راه آهن تیم جوانی است. کار کردن با جوانان سخت نیست؟

نه اصلا سخت نیست.ما از کار کردن در اینجا لذت می بریم.تیم راه آهن تیم خوبی است. همه بازیکنان حرفهای ما را گوش می کنند و من شخصا از حضور در اینجا لذت می برم

*این جوانان می توانند موقعیت خوبی بسازند و با حضور علی دایی که خودش قهرمان فوتبال ایران است، پروژه خوبی دارید.فکر می کنید امسال بتوانید قهرمان لیگ شوید؟

شاید راه آهن سال آینده بتواند قهرمان لیگ شود ولی امسال زود است که بخواهیم از قهرمانی حرف بزنیم.همین که امسال بتوانیم با تیم درمیانه های جدول قرار بگیریم برای ما خوب است. باید واقع بین باشیم ولی شاید سال آینده بتوانیم به قهرمانی فکر کنیم

*تجربه همکاری با علی دایی چطور است؟ درسال 1998 شما مربی او بودید ولی الان در کنار او کار می کنید

تجربه جالبی است. علی دایی مثل شیر است. فردی با شهامت و با کاریزمای بالا و مبارز که الگوی خوبی برای بازیکنان و روحیه مبارزه طلبی آنها دارد. او در زمانی که فوتبال بازی می کرد هم روحیه پیروزی طلبانه ای داشت و الان به عنوان مربی هم همین طور است. دایی اسطوره و الگوی خوبی برای بازیکنان در زندگی ورزشی شان است. من از کار کردن در کنار او لذت می برم.علی دایی همیشه مثبت اندیش است و رو به جلو نگاه می کند و به همه روحیه می دهد. گاهی وقتها تیم ها با او بالاتر از سطح واقعی شان قرار می گیرند.

*شاید خیلی ها اعتقاد داشته باشند که علی دایی چهره بشاش و خندانی ندارد و معمولا با چهره ای اخمو ظاهر می شود

نه.اصلا این طور نیست. دایی مربی ای است که حداکثر توان را از بازیکنانش می خواهد . تاوقتی که شخصیت او را نشناسیم نمی توانیم درمورد او قضاوت کنیم. علی دایی همیشه دنبال پیروزی است. او مربی باکیفیتی است . مربی باید لیدر باشد و تیمش را باور داشته باشد و شاگردانش را رو به جلو هل دهد تا تیم به بهترین نتیجه ممکن برسد. دایی این توانایی ها را دارد.

* خیلی ها می گویند که علی دایی اگر مدیر و رئیس باشد می تواند فراتر از عرصه مربیگری برود و موفق باشد و حتی بتواند شخصیتی مثل پلاتینی و یابکن باوئر شود و به ریاست فدراسیون و یا پستهایی درعرصه آسیا دست یابد

بله.قطعا می تواند. علی دایی کیفیت لازم برای این پستها را دارد. او تجربه فراوانی دارد و ذهنیت پیروزی طلبانه ای دارد و این مهمترین نکته است . چون ذهنیت و شخصیتش است که او را به سمت اهداف بزرگتر هل می دهد و به جاهای بالاتری می رساند

*شما دو دوره از فوتبال ایران را دیدید. یکی در سال 1998 و درکنار ایویچ بود که فوتبال ایران از هر نظر خوب و در اوج بود ولی واقعیت این است که ایران الان در آسیا افت کرده و دیگر قدرت مسلم آسیا نیست. دلایل این افت را چه می دانید؟

نمی دانم. من 13 سال اینجا نبودم ولی الان تیمها شرایط بهترین برای کار کردن دارند. من در سال 1998 برای تماشای بازیکنانی مثل رضایی، خاکپور ، نوازی، استیلی و مدیرروستا به تمرین پاس رفتم. تجهیزات آن تیم در حد صفر بود و بازیکنان ذخیره در کنار چمن، روی زمین می نشستند. الان شرایط خیلی بهتر شده و تجهیزات تیمها خیلی بهتر شده. به عنوان مثال درکنار کمپ راه آهن مترو هست و کمپ تمرینی هم کامل و خوب است. بازیکنان هم بامهارت هستند و تیم ملی کنونی ایران تیم خیلی خوبی است. الان می توانیم ایران را با این تیمی که در اختیار دارد با کره و ژاپن مقایسه کنیم. امیدوارم که کئیروش در کارش موفق باشد

* راستش تیم ملی این قدر باخته که مردم دیگر امیدی به تیم ملی شان ندارند و فکر می کنند ملی پوشان شان تنها بازنده هستند

این مشکل فدراسیون و مربی است.مربی باید با بازیکنان صحبت کرده و به آنها روحیه پیروزی طلبانه تزریق کند. ایران یکی از بزرگترین تیمهای فوتبال آسیاست و بازیکنان خوب و جوانی را در اختیار دارد

* فوتبال آسیا را چطور می بینید؟ مثلا ایران در آن زمان بازیکنان بااستعدادی مثل مهدوی کیا و دایی را داشت.فکر می کنید الان چنین بازیکنانی،با این سطح استعداد، در تیم ملی ایران هستند؟

فکر می کنم ایران تیم قدرتمندی است. مشکلی که وجود دارد این است که فوتبال ژاپن، کره و چین خیلی رشد کرده اند. ایران هم بازیکنان خوبی دارد ولی رشد دیگر تیمهای آسیایی خیلی بیشتر از میزان رشد ایران است. در سال 1996 و در جام ملتهای آسیا در امارات، ایران عربستان را ویران کرد و کویت وخیلی تیمهای دیگر را شکست می داد . ژاپن در آن دوره ها خیلی ضعیف تر از الان بود. این مشکل اییران است که البته از دست ایران و فدراسیون هم کار زیادی برنمی آید. چون دیگر تیمهای آسیایی رشد به شدت بیشتری داشته اند. ایران باید شرایط را آنالیز کند و ببیند که چرا در کشورهای دیگر فوتبال این قدر رشد کرده است. آنها بیشتر از ایران رشد کرده اند و حرفه ای تر هستند.

* در فوتبال امروز ایران، مهاجمی مثل علی دایی سراغ دارید؟

بازیکنان خیلی خوبی در فوتبال ایران هستند، فرهاد مجیدی بازیکن بزرگی است. اولادی که پارسال در ملوان و امسال در پرسپولیس توپ می زند هم همین طور. کریم انصاری فرد بازیکن خوبی است. آرش افشین، نوروزی، هادی، غلامرضایی، هاشمیان، همه این ها خوب هستند ولی هیچ کدام از اینها علی دایی نیستند. علی دایی یک «فایتر » بود و با همین ذهنیت مبارزه طلبانه اش توانست خودش را از بقیه جدا کند. ویژگی ای که علی داشت و از همه چیز مهمتر بود، این ذهنیت پیروزی طلبانه اش بود.

*کنار رفتن ایویچ، خاطره تلخی برای فوتبال دوستان ایران بود.او را چطور می دیدید؟ مربیگری و سبک فوتبال ایویچ چه تفاوتی با سایرین داشت؟ ایویچ خیلی دوست داشت که در جام جهانی روی نیمکت ایران بنشیند ولی این طور نشد

ایویچ 6 سال مربی من بود. سه سال در تیم پایه ای و سه سال دیگر در تیم بزرگسالان هایدوک اسپیلیت.ذهنیت و دیدگاه او به من منتقل شد و من دقیقا مثل او به فوتبال نگاه می کنم. ایویچ همیشه به من می گفت که تو برای مربی شدن به دنیا آمده ای. ایویچ از مربیان دیگر زمان خودش جلوتر بود وانگار ده سال بعد دنیای فوتبال را می دید و به دنبال آن بود تا به چیزهای جدید برسد.ایویچ ورزشهای دیگر را هم دنبال می کرد و همیشه ورزشهایی مثل هندبال و والیبال را هم تماشا می کرد و نتایج او به ما نشان می دهد که ایویچ که بود.او در 6 کشور قهرمان شد. در بلژیک، هلند و پرتغال و فرانسه و اسپانیا.این کار را هر مربی ای نمی تواند انجام دهد

*خبر فوت ایویچ همه را ناراحت کرد.

من همیشه در کنار ایویچ بودم . خانه او 30 متر با خانه ما فاصله داشت و من همیشه درکنار او بودم. خبر درگذشت او را عصر شنیدم و خیلی ناراحت شدم. ایویچ مشکل قلبی داشت و گلوکز خونش به خاطر استرس بالا رفت و این گلوکز بود که او را کشت

*ایویچ درایران هدایت تیمی را در دست گرفت که سن ستاره هایش زیاد بود. او می گفت که من در تیمم «کماندو» می خواهم

ما این تیم را ساختیم. ایویچ انتخاب های خوبی داشت و بازیکنان جدیدی را به تیمش آورد. وقتی ما هدایت ایران را در دست گرفتیم، مهدوی کیا و علی دایی تازه به آلمان رفته بودند و ما درتیممان آنها را در اختیار نداشتیم و بازیکنان شاغل در لیگ ایران را داشتیم. ایویچ از راهنمایی ها و نصیحت های مربیان استفاده کرد و تیم خوبی را شکل داد و با تمرینات خوبی که داشتیم این بازیکنان را به کار گرفتیم. دو هفته در بروجرد اردو داشتیم تا ذهنیت خوبی در تیم ایجاد شود

*ولی در روزهای پایانی کار ایویچ، رسانه ها به او بی مهری کردند

کدام مربی است که با رسانه ها خوب باشد؟ همه مربیان دنیا با رسانه ها مشکل دارند و هیچ یک از رسانه ها ذهنیت مربی را درک نمی کنند.ایویچ می خواست ذهنیت تیم را تغییر دهد. سیستم تیم ملی ایران با مربی برزیلی اش 2-5-3 بود و ایویچ سیستم تیم را به 2-4-4 تغییر داد. ایویچ همیشه تلاش می کرد تا به رسانه هابگوید که مشکلات و نقاط ضعف تیم ایران چیست

*ولی ایویچ درنهایت قربانی شد. در آن زمان رسانه ها می خواستند که مربی تیم ملی یک ایرانی باشد و همین باعث شد تا ایویچ به تنها کمبود کارنامه ورزشی اش و تنها خواسته قلبی اش که درخشش در جام جهانی بود نرسد

به نظر من او حتما باید در جام جهانی روی نیمکت ایران می نشست.این حق او بود. خیلی بد است که تیم را آماده کنی و اندکی قبل از جام جهانی، در یک مسابقه دوستانه مربی را برکنار کنی و سالها بعد بگویی که ایویچ بهترین مربی خارجی ای بود که به ایران آمد. این یک پارادوکس و تناقض بزرگ است.

منبع:خبر

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا